REGNI MAIORIC.
(De
los textos en latín sólo se transcriben estas primeras páginas.
Yo
descargué el pdf y el formato txt, con muchísimos errores y trabajo
inmenso para corregirlos, supongo que de archive.org, en mi web
blog.ramonguimera.com subiré el pdf con este texto. En otros blogs
pondré el texto con enlace al pdf en archive.org)
In nomine Domini
Nostri IESV-CHRISTI, & eius gratia adiuuante, cum inter coetera
substantialia, quae pertinent ad bonam stabilitatem, conseruationem,
& prosperitatem cuiuslibet politiae, sit promulgatio, editio, &
obseruatio legum vtilium, & necessariarú (esta ú es nasal,
m, n), restringentium appetitus noxios incolarum illius politiae,
vt in ea politia honesté vivatur, alter alterum non laedat, &
vnicuiq; tribuatur ius suum. Cúm experientia docente, nec leges
ciuiles per ora Prineipum diuinitus promulgatae, nec statuta, Regum,
nec Ordinationes hac-(salta linea)cten9 in Maioricarum
Regno aeditae sufficiant, ad tantas varietates, & illicitos
conatus malorum hominum alter alterum se adinuicem defraudantes,
damnificantes, & opprimentes; ea propter Honorabilis Iacobus
Pontironi Domicellus, Nicolaus de Pax, Bernardus de Oleza, Legum
Doctor, Antonius Raynés, Ferrarius de Comellas, & Bartholomeus
Botelles lurati, Regni Maioric. Anni praesentis; virtute
priuilegij Regij, ipsis Iuratis, & Vniuersitati dicti Regni
indulti, super editione legum municipalium, statutorum, &
Ordinationum cum authoritate, & approbatione Honor, viri Pelagij
Vniz Militis, Regentis Gubernationem Regni
Maioricarum de Consilio Venerabilis Iacobi Lugaya Iuris periti
Asessoris sui, habitis plurimis tractatibus, colloquijs, consilijs, &
deliberationibus; super ordinatione, & aeditione infrascriptorum,
pro honore Regio, debita reparatione, ac reformatione status
Iudicorum, & Curiarum Regni Maioric.
necessitati, & vtilitati, euidenti
R. P. statuerunt, & aediderunt infrascriptas ordinationes, &
statuta: quae omnia dictus Honorabilis Regens, de dicti sui
honorabilis Assessoris consilio, prouidit, & mandauit seruari sup
poenis, in ipsis contentis, ac registrari in Curijs Gubernationis
Baiuliae (bájulo, batlle, balle), & Vicariae (vicario,
veguer, vaguer) Ciuitatis Maioricarum, mandáns (a con
virgulilla) ipsa voce praeconis publicari per loca publica, &
solita Ciuitatis Maioricarum; Vt nullus, per ignorantiam se valeat
excusare.
QVOD NULLA
QVERIMONIA SIVE
petitio, siue exceptio oblata per Procuratorem
admittatur, donec facta fuerit fides de potestate.
I.
Primo,
quod nulla quaerimonia, nullaque suplicatio, vel petitio, in Iuditio
admitatur per aliquem se praetendentem procuratorem, nisi sidem
faciat de sua procuratione; nisi principalis agens, eum ibidem
constituerit apud acta procuratoré (procuratorem). Et hoc idem
seruetur in procuratore praetendente se procuratorem Rei, scilicet
quod sua defensio non admittatur, nisi de suo mandato constiterit,
tus prefertur ad tollendum nullitates processuum. Et á Ciuili fiat
in medio, & in quacunque parte litis, si iam constitutos
procuratores mori vel abesse contigerit; vel Dominus principalis
cause duxerit illam per se; aut noui praetensi procuratoris procedere
velint in eisdem causis, & quaestionibus.
QUOD PROCURATOR,
TENEATUR
continuare Causam etiam in Causa Apellationis.
II.
Item quod
procurator, teneatur continuare ipsam Causam, & lItem, usque ad
sententiam inelusiué, & si appellauerit, & in aliquo
actu postea processerit, teneatur continuare, usque quó
sententia transeat in rem iudicatam; nec possit ipsi procurationi
renuntiare, ex quo ipsam semel suscepit, etiam dicendo quod sibi non
satisfit de salario.
QUOD PRINCIPALIS,
POSSIT PROCURATOREM REUOCARE, & ALIUM DE NOUO COSTITUERE.
III.
Item quod Dominus
prineipalis Causae, possit procuratorem mutare, & reuocare, &
alium de nouo constituere, dutamen (la u con un signo arriba),
in continenti faciat fidem in processu, ut dictum est; posito quod
talis procurator qui removebitur esset effectus Dominus litis.
QUOD PRINCIPALES POSSINT EORUM
causas per seipsos ducere, quod si fuerint semel
per
aliquam assignationem appraehensi,
Citentur cedulis.
IIII.
Item, quod si actor,
vel reus, non vult causam ducere per procuratorem, sed per se
ipsum;ex quo semel aliqua assignatio, illum personaliter
apprehenderit aliae subsequentes assignationes sibi fiant, si
reperiatur: alias aurem si non reperiantur non fiant, & intimetur
in sua habitatione, seu cum cedulis affingendis in Ianuis hospitij,
vbi suum fouebit domicilium: & valeant tantum, quantum si
personaliter sibi essent facte, usque
ad deffinitiuam sententiam inelusiué: & hoc etiam habeat
locum i forensi, & extraneo; nolente litigare per procuratorem
dum tamen domus in qua hospitabitur sit nota; alias citari possit cum
cedulis, in ianuis curiarum ponendis.
QUOD QUERINONIA
NON ADMITTATUR
absque iuris firma (.)
V.
Item quod quod
quaerimonia non admittatur, nec etiá (etiam) petitio,
nisi cum firma iuris expressa; cui Reus, vel suus procurator,
respondere teneatur infra vnicam diem, directé negando, vel
confitendo cum firma iuris expressa: qua lapsa dilatione, habeatur, &
censeatur in facto, & in iure pro responso, & pro firmato de
iure, ac si responsum fuisset negatiué, cum firma iuris
expressa: nec alia exceptio, vel dilatio proponi valeat per reum,
vel eius procuratorem ad impediendam dictam responsionem directé
faciendam. Exceptis tamen personis, in
factis, & negotijs alienis succedentibus, & iustam
ignorantiae causam habentibus. Et facta debita verificatione per
querelantem, respondere teneatur quaerimonie expositae infra vnicam
dilationem directé, & cum firma Iuris: alias habeatur pro
responso negatiué: & firmato de Iure procedatur in causa. Et
Nottarius, seu Scriba cause contrafaciens, pro qualibet
vice, ineurrat poenam centum solidorum.
(100 sous, sueldos,
solidos)
POST FIRMAM DANTUR
X. DIES AD RES-
pondendum, & ponendum dilatorias exceptiones,
& Iudicum recusationes.
VI.
(A la izquierda, margen)
Vide Pragmat. erectionis Reg. Audientiae.
Item si secuta
responsione negatiué, tacité, vel expresse, facta quaerimonia,
contingat supplicationem, libellum, vel petitionem offerri: vel iam
oblatis cum ipsa quaerimonia, per actorem ad vlteriora
procedi; fiat, & sequatur assignatio reo conuento decem dierum ad
responsionedendú dictae supplicationi, libello, seu petitioni,
directé lité (e con virgulilla) contestando. Infra quos
decem dies praefixos, dictus reus quasuis proponere possit, & debeat omnes, & quascunque dilatorias habeat exceptiones ad
quas vlterius non audiatur; nisi Euangelico iuramento afferuerit, eam
quam proponere vel allegare voluerit de nouo fuisse exortá, seu ad
eius notitiá nouiter pervenisse: ad quas exceptiones probandas detur
terminus peremptorius, arbitrio Iudicis, secundum qualitatem ipsarum.
Infra quam etiam actionem proponere teneatur ipse reus, quascunque
habuerit recusationes aduersus iudicem, coram quo conuenitur,
vlterius nó audiendus. Verú, vbi exceptio, vel recusatio legitima
infra dictos decem dies proponitur; dicta assignatio non currat,
donec, & quousque dicta exceptio, siue recufatio finita fuerit:
que probari habeat infra tres dies, & infra alios tres terminari
continuos; & his pronuntiatis, locum non habere: currant reo tres
dies ad lItem contestandam, alias habeatur pro contestata negatiué,
alia intimatione minimé expectata.
DE FORMA
RECUSATIONUM IUDICIS
vel Assessoris.
VII.
Item siquis voluerit
aliquem Iudicem ordinarium, vel eius Assessorem recusare, teneatur, &
debeat, infra dictam dilationem causas legitimas in forma iuris
opponere. Et medio iuramento aduerare, quod illas malitiosé non
proponit, nec diffugiosé; immo credit eas veras fore, &
probabiles, ac legitimas: quas tamen, infra tres dies peremptorié
prefigendos probare teneatur coram Honor. Gubernatore. Quibus
recusationibus non probatis, vel cognito, & declarato illas non
procedere, talis recusans censeatur eo ipso condénatus in omnibus
expensis, quas alterá partem facere oportuerit. pro quibus fiat
executio in continenti, cessante apellatione, & procedatur in
causa; & si cognitum fuerit locum habere dictas recusationes,
statuimus quód loco recusati Iudicis, alius non suspectus
detur, & assumatur, & non adiunctus.
QUOD LIS NON
DIFFERATUR, PROPTER
petitas expensas, si mutatur iudicium, vel
petitio.
VIII.
Item si propter
mutationem iudicij, vel correctionem alicuius petitionis, seu
instantiae obtentae per alteram partem, peterentur missiones, quód
propter ipsam petitionem ipsa lis vlterius prosequi
non impediatur, sed quod de ipsis expensis in sententia diffinitiua,
ratio habeatur.
QUOD UTRIQUE PARTIUM
FIAT ASSIGNATIO
ad ponendum de facto.
IX.
Item quod factis
positionibus, & articulis per actorem, vel renuntiato per eum ad
ponendum, fiat assignatio reo vnica decem dierum ad ponedum, &
articulandum, quidquid ponere tamen, & articulare voluerit de
facto, vlterius non audiendus: vel si actor praetermiserit in causa
procedere, stante, & requirente reo detur vnica dilatio sex
dierum eidem actori peremptorié, & praecisé ad ponendum, &
articulandum. Qui articuli, & positiones, fiant, & fieri
debeant per vtramq; partem in vulgari lingua, & Ydiomate
Regni Maioricarum. Et cum actor, siue reus praesentat articulos,
positiones, siue capitula; in continenti teneatur, & habeat illas
medio luramento aduerare etiam absente parte; aliás habeatur pro non
praesentatis, & pro tali adueratione, per scriptorem aliquid pro
salario non recipiatur.
QUOD FIAT ASSIGNATIO
REO AD
Triplicandum.
X.
Item, si contingat
actorem replicare, facta assignatione vnius diei ad respondendum;
quod (a partir de ahora, el quód lo escribiré quod, no sé a qué
viene esta mania de escribir tildes en latin, y la de las tildes
nasales) detur, & fiat assignatio seu dilatio trium dierum
reo ad triplicandum.
QUOD DEPOSITIONES
TESTIUM, CONTINVENIUR
& stribantur in vulgari sermone.
(la lengua vulgar, vulgari lingua, Ydiomate Regni Maioricarum, la
lengua del vulgo, en contraposición al latin)
XI.
Item quod si sicut
omnes articuli, positioines, seu capitula debent (ut dictum est
supra) fieri, & presentari in vulgari Ydiomate, seu linguá
Maioric. pari modo, depositiones, seu attestationes
testium, continuentur, & fiant per scriptores causarum in
vulgari, in omnibus instantijs quarumcúque causarum.
QVOD FIAT ASSIGNATIO
REO AD
probandum.
XII.
Item, quod productis
testibus, & datis probationibus per actorem, vel renuntiato
productioni testium, detur reo vnica dilatio peremptoria decem
dierum, ad probandum pro prima, secunda, &
tertia productione; quá lapsa, de coetero non admittatur: (cessante
tamen impedimento Iudicis, vel Nott. Scribae ipsius causae:) nisi cum
solemnitate legali arbitrio Iudicis, videatur quarta productio
coneedenda; que (la e tiene un ganchito como la ç)
solum contineat quinque dies, vel minus, si dicto Indici videatur,
iuxta numerum testium, & loci distantiam, Itaquód vlterius, per
Iudicem nullatenus valeat prorogari. Adijcientes quod vbi actor
forsitan intermittat, vel omittat in causa amplius procedere, hoc
instante reo, detur eidem actori, vnica dilatio decem dierum
peremptoria, ad pobandum; eo ad quartam etiam cum
solemnitate legali requisita, nullatenus admisso: cum iura magis
faueant reo, quam actori.
DE FORMA IVRAMENTI
CALVMNIAE,
& poena non
iurantis.
XIII.
Item quod si petatur
Iuramentum Calumniae ab ipso prineipali presente, vel procuratore ad
hoc speciale mandatum habente: quod illud, immediaté praestetur ab
vtraque parte & illo mediante,
respondere habeat verbo, in praesentia Nott. seu scribe ipsius
causae, infra vnam diem pro prima assignatione; nulla facultate sibi
data; illud in scriptis defferendi. Et responsiones scribantur in
fine dictorum capitulorum, sicut pluries extitit iam practicatum. Et
nisi in secunda assignatione alterius diei illud praestiterit
calumniae Iuramentum; quod habeat fieri iussu Iudicis, mediante
scriba causae, & sub cominatione, quód aliás capitula habeantur
pro confessis ipso facto, sine alia Iudicis prouisione.
DE ASSIGNATIONE,
QVOD TEMPVS AD
probandum currat
post praestitum iuramentum calumniae.
XIV.
Item si pendente
assignatione facta ad probandum, dictum calumniae iuramentum petatur:
quód ipso praestito, illicó dicta assignatione facta ad probandum,
tempus currat, debita intimatione
procuratori facta; alias dicta assignatio á dicta intimatione
currere incipiat.
QVOD VLTRA MARINA
DILATIO PETATVR IN
prima assignatione, facta ad probandum.
XV.
Item, quod si aliqua
pattium litigantium requirat dilationem sibi coneedi, & dari
vltramarinam ad probandum, habeat illam petere in prima dilatione, &
peremtporia (peremptoria) sibi data ad probandum.
Itaque, in quarta etiam cum solemnitate legali requisita, nullatenus
admittatur, seruata tamen forma regiae Ordinationis.
QVOD FIAT VNA
ASSIGNATIO AD PVBLICANDVM
Testes, & alia
ad objiciendum.
XVI.
Item, quód vnica
dilatio detur vtrique partium, vnicam diem continens, ad videndum,
seu audiendum, publicationem testium: nisi de voluntate partium,
maior, seu breuior dilatio recipiatur: & alia vnica dilatio detur
ad obijciendum contra personas, & testium productorum. Postquam
quidem, assignationem, ad dictam publicationem factam, si nihil
fuerit legitimé cóntra dictum, ipso facto pro publicatis habeantur.
DE ASSIGNATIONE AD
PROBANDVM OBIECTIONES.
XVII.
Item, si contingat,
positiones aliquas, seu capitula obiectionum, contra personas, vel
dicta testium poni, ab aliqua partium: quód objiciens, habeat illas
probare, infra aliam vnicam, & peremptoriam dilationem, arbitrio
Iudicis moderádam, dú tamen, non excedat terminum trium dierum. Et
hoc nisi esset petita longinqua (longa, llonga, larga, llarga)
dilatio extra Regnum, vel Ciuitatem Maioricarum.
(Civitatem; ciutat de Mallorca, o sea, Palma)
DE ASSIGNATIONE AD
PRODVCENDVM
scripturas, &
objiciendum contra illas. (doble l, geminada, con un corto
espacio, il.las, ellas, elles; ses illes viene de ipsas insulas, ipsa
insula, sa illa; la isla)
XVIII.
Item, quod post
terminos praedictos, fiat vnica, & peréptoria assignatio,
arbitrio Iudicis moderanda: dum tamen non excedat terminum trium
dierum ad producendum instrumenta, & quascunque scripturas, datá
post modum dilatione vnius diei, ad objiciendum contra instrumenta, &
scripturas ex aduerso productas, quá lapsa dilatione de coetero non
audiatur objicere volens; cessante legitimo impedimento Nottarij, vel
Scribae ipsius causae, vel Nottariorum in quorum posse, dicta
instrumenta, vel scripturae producendae fuerint, vel extiterint,
nolentium copiam illorú, dare parti petéti.
QUOD FACTIS CIPIIS,
CVRRAT ASSIGNATIO
Ad objiciendum.
XIX.
Item, quod factis
copijs instrumentorum, & scripturarum productarum, ineontinenti,
ipso facto ineipiat currere, & labatur dicta assignatio data ad
objiciendum: facta intimatione domino, vel procuratore, cui copia
actorum, est parata.
DE FORMA
ASSVMENDORVM PROCERVM
& quod in
interloqutorijs ferendis, non assumantur
proceres, nisi sint fori
declinatoriae.
XX.
Item, quód seruatis
omnibus terminis supradictis, deducta causa in articulum sententiae,
in qua non sit necessarium renuntiare & coneludere; detur vnica
dilatio vnius diei vtriq; partium ad
conueniendum de proceribus, qua lapsa, nisi partes coneordauerint
(Iudex ex officio) ducat illos sibi proceres, quos placuerit eligere
assumendos. Hoc tamen declarato; ut in interloquutorijs ferendis,
super dilatorijs exceptionibus, vel preiudicialibus processuum) &
non causae; Iudices ordinarij, cum consilio suorum Assessorum tantum,
& delegati, absque procerum consilio, procedere debeant: exceptis
tamen fori declinatoriis exceptionibus. Hoc adiecto: quód si
contingat, partes litigantes, vel ipsarum procuratores, comparere
coram Iudice ordinario, vel delegato, & allegare de ipsorum
Iuribus, vel petere sententiam; nulla facta mentione seu petitione de
proceribus interueniendis, in casibus in quibus habent interuenire,
(vt predidum est) quód ineontinenti finitis allegationibus cum
aduocato, vel sine, tacité censeatur esse renuntiatum
consilio procerum: & ad sententiam
ferendam, Iudex
procedat, consilio procerum non expectato.
ELECTIS PROCERIBVS,
FIAT ALIA ASSIGNATIO,
ad dicendum, &
allegandum.
XXI.
Item, quod lapsa
dicta dilatione, electis, seu adhibitis iam proceribus; detur dilatio
ad aliam diem: certa hora praefixa, ad habendum aduocatos; si
illos habere potuerint, vel voluerint. Sin
autem; detur alia dilatio peremptoria, ad aliá diem fequentem; ad
dicendum, & allegandum de iuribus eorum coram Iudice, &
proceribus. Et nulla alia data dilatione & assignatione siue
compareant partes, siue non; procedatur ad coneordandam sententiam
diffinitiuam. Sed in interloquutorijs, sit vnica, & vnius diei,
dumtaxat dicta dilatio: (cessante tamen, in omnibus, legitimo
impedimento) & fidem habeat facere Iudici, infra ipsas (ses en
mallorqui) dilationes illud volens probare, de cetero non
audiendus.
QUOD PROCERES SINT
IN IVDICIO HORA ASSIGNATA.
XXII.
Item, quia propter
difficultatem, quam multoties ingerunt proceres electi, illi
praesertim, qui salarium recipere nó consueuerút, in
veniendo hora partibus praefixa; ad dicendum, & allegandum, &
coneordando Sententiam: vt tamen lites, & questiones plus debito
non prorogentur, Statuerunt, & ordinauerút quod Iudices
ordinarij, vel delegati, in eisdé causis, cópellant &
compellere possint, & debeant illos proceres electos, per
impositiones, & exactiones penarum, omni appellatione remota,
cessante tamen legitimo impedimento.
QVOD NON COMPARENTES
PROCERES HORA
assignata, exoluant
poenam, & mulctentur.
XXIII.
Item, si contingat
aliquem, vel aliquos ex dictis proceribus, non adesse hora assignata,
ad dicendum & allegandum vel in coneordatione sententiae,
(cessante dicto impedimento:) quód tunc dictus Iudex, sine
impedimento dictae poenae, quam remittere non possit, assumat illico
alios proceres, loco dictorum absentium subrogandos; nisi partes
ibidem convenerint, de eisdem Proceribus eligendis: quoniam Iudex,
locú dare debet, pro ut de eisdé conueniát. Et assignetur
partibus, ad audiendum aduocatos earum, & ad sententiam
coneordandum: omni apellatione remota.
QVOD FIAT VNICA
ASSIGNATIO, AD
audiendum
sententiam.
XXIV.
Item, quod fiat
vnica assignatio, & peréptoria dilatio vnius diei, certa hora
praefixa, ad audiendum sententiam interlocutoriam vel difinitiuam;
quae publicetur partibus praesentibus, vel altera per contumatiam
absente, nulla contradictione, vel appellatione admissis.
QVOD VICTVS,
HABEATVR PRO CONDEMNATO
in expensis.
XXV.
Item, quod pars
victa, per sententiam interloquutoriam vel diffinitiuam transactam in
rem Iudicatam, teneatur ipso Iure, & condemnata irreuocabiliter
censeatur ad soluendum, & resarciendum parti obtinenti, dum tamen
obtineat, in omni eo quod in iudicio deduxerit petendum, omnes
expensas factas, in causis, & litibus, tam prineipalibus, quam
apellatorijs, & alijs omnibus postea ineumbentibus; esto quod
Iudex, seu Iudices, nullam, seu aliquam de his fecerint mentionem.
Iustum est enim, & legibus approbatum quód victus, victori
teneatur in omnibus expensis: reservata facultate Iudici, seu
Iudicibus, quibuscunque in casibus praemissis, absoluendi
subcumbentem, a dictis expensis (si videbitur ex causis Iustissimis,
& rationibus, victum á calumnia excusari) ipsorum iudicum
coneientias, super hoc onerando. Et pari modo teneatur actor reo ad
omnes expensas litis, si cótingat reum ipsum, á petitis contra eum
absolui: Etiam si Iudex, de his nullam fecerit mentionem, vt supra.
SECVNDA INSTANTIA.
DE TEMPORE, ET FORMA
INTERPONENDARVM
appellationú; tam a
diffinitiua, quam ab interloquutoria
XXVI.
Item quód quicunque
appellans siue ab interloquutorijs, siue a grauamine, siue á (estas
á en latin las escribiré a, a no ser que el ocr ya la ponga con
tilde) diffinitiua; teneatur, & debeat suam appellationem, ab
interloquutoria, vel grauamine, infra tres dies; & a diffinitiua,
infra decennium, a tempore illati grauaminis, vel sententiarum
latarum computandos, in scriptis praesentare Iudici a quo in actis,
per Scribam processus continuandam, ad
tollendum fraudes, quas in hoc saepe fieri consueuerunt: Excepto quod
a diffinitiua, quis in continenti viua voce, (publicata sententia)
possit apellare; eius appellatio, mox in actis inferatur: aliás
censeatur non apellans, si tamen copia Iudicis a quo, possit haberi;
aliás in ejus absentiam, coram authenticis, & fide dignis
personis, talis apellatio interponatur.
QVOTIES, ET EX
QVIDVS GRAVAMINIBVS
appellatur ab
interloquutoria.
XXVII.
Item, quód ab
interloquutoria, vel grauamine nisi semel quis possit apellare; nisi
talis sit interloquutoria, quae absorbeat negotum prineipale,
secundum quod iam constitutum
est, & stylatum.
Et quód praetendens se grauatum a quacunque interloquutoria, vel a
grauamine appellans teneatur causas grauaminum in scriptis exprimere
in ipsa apellatione, alias censeatur non appellans; nec possit alias
causas, quam expressas, prosequi in appellatione. Nec illam
appellationem iustificare ex nouis causis vel de nouo probandis.
QVOD APPELLANS AB
INTERLOQVTORIIS, VEL GRA-
uamine, non
admittatur ad probandum, vel ponendum
causas grauaminum,
nisi illae in
facto consistant.
XXVIII.
Item quód appellans
ab interloquutoria, vel grauamine non admittatur ad ponendum, vel
probandum, coram Iudice appellationis causas grauaminum, &
expensas in appellatione, nisi in facto consistant. Nec sit
necessaria assignatio ad ponendum, vel probandum grauamina: sed fiat
statim assignatio vnica ad dicendum, & allegandum; in qua partes
teneantur suos (si
voluerint) habere Aduocatos, & Procuratores (Procura-ores).
Et ipsa lapsa assignatione, fiat alia assignatio peremptoria ad
audiendum sententiam, vt est dictum, & iam statutum in prima
Instantia.
QVOD APPELLANS
CAVEAT RRO EXPENSIS
vtriusque
Instantiae.
XXIX.
Item quod pars victa
per vnam sententiam diffinitiuam seu interloquutoriam (Etiam si ab ea
legitimé appelletur, & prossequi appellationem voluerit) non
admittatur ad prosequendum dictam apellationem, nisi caueat idoneé
de expensis in prima factis; & satisdet, de fiendis. Si vero
appellans (prossequi volente appellato) supersederet, nolens idoneé
cauere cum possit infra triginta dies computandos a die interpositae
appellationis, habeat facultatem praestandi dictam idoneam cautionem.
Quibus elapsis, habeatur dicta appellatio pro deserta, & non pro
facta. Sin autem idoneé cauere non poterit propter paupertatem
(pobreza), vel quia fideiussores invenire non potest quód
habeat suo iuramento firmare, & cótinuó (la tilde de la
primera o es como una virgulilla ascendente, es como una tilde nasal,
con o com) procedatur in appellatione, &, in prosecutione
illius.
CORRECTIO
PRAECEDENTIS CAP.
Post modum autem die
Lunae xvj mensis Martij anno á Natiuitate Domini Millesimo
Quadringentesimo sextodecimo Honarab. Pelagius Vniz
Regens Officium gubernationis Maióric. de Consilio Vener.
Iacobi Lugaya Assessoris Gubernationis Maioric. quandam papiri
sedulam tradidit Curiae Gubernationis, correctionem
xxviiij capituli Ordinationum Curiarum nouiter editarum, continentem,
tenoris sequentis.
Et primo corrigunt
vigesimum nonum Capitulum incipiens. Item quod pars victa per vnam
&c. & statuerunt quod pars victa appellans, iuxta formam
ipsius capituli (si sibi visum fuerit ) instante altera parte per
iudicem assignatum, quód infra decem dies praestet cautionem idoneam
pro expensis in prima instantia factis si condemnatus fuerit, &
de fiendis in ipsa appellatione, si non fuerit, vel infra ipsum
terminum, casu quo idoneam praestare non poterit cautionem cum
Iuramento non se excusauerit, & iuratoriam non praestiterit; ipsa
appellatio ipso iure habeatur pro deserta. Et haec correctio
extendatur ad pendentia per appellationem; quód scilicet detur
dictus terminus decem dierum, vt euitentur super his materia
iurgiorum.
